MUTLULUĞUMSUN
Birgün,
Denize yüzüm dönük bakarken,
Kendi kendime sordum,
Ne hissediyorsun diye…

İçimden bir ses,
Derya deniz dedi…
Uçsuz bucaksız,
Huzurun kucakladığı en derin umman…
Ürkütüyor du aslında,
Sonunu göremediğim derinlik…

Dalgaların hırçın ca sığ kayalıklara vurması,
Bir parça yosunun ayaklarımı süslemesi,
Hayatın acı tatlı yanlarından biriydi galiba…
Durulduğundaki sessizlik gelecek fırtınanın habercisiydi belki de…!!!
Ne çıkardı ki…

Bu uçsuz bucaksız derinliği hayatlarımıza benzetiyor dum…
Sonunu bilemediğimiz…
Sözleşmemiz yoktu ki yaradan la…!!!

Ne yaparsan elinle oda gider seninle derim hep,
Amma…
Sadece iyi olmakta yetmiyor du ki,
Galiba yaşamanın sırrı güçlü olmaktı….

Kumar masasına hiç oturmamış tım,
Lakin,
Kumarda kazanan dan çok kaybedenin oldugunu da bilenlerden dim…
Hayat ta bir kumar değil miydi….

Yüzmeye başlamadan önce yürümeyi öğrenmeli insan,
Ben çoktan öğrendim… 
Boğulmak istemiyorsan,
Sırt üstü kala bilmelisin suyun yüzün de…

Ben güçlüydüm,
Sende mutluluğum azizim…!!!

Zehra Demirtaş
www.kafiye.net