şiir. öykü, makale, deneme, tiyatro, masal, fıkra, anı, sohbet, röportaj yazılarının yayınlandığı uluslara arası yazar ve şairlerin katılım gösterdiği edebiyat sayfasıdır. Uyum platformudur.
Son Uyku
Yemyeşildi gözleri, her mevsim hep bahardı;
Güneşte buz misali kalbim erir akardı.
Vurulmuştum görmeden can yakan bakışına
Anladım ki sonunda O başka dağda kardı..
Ateş döküyor kalem arşa yükselir ağıt;
Harfler telaşa düşer, tutuşuyorken kağıt.
Diğer yarım diyerek aldanmışım boşuna
Yargısız infaz edip canaymış meğer kasıt.
Tek ayağı üstünde bin bir yalan uydurup;
‘Bekle bahar gelsin de’ deyip hayal kurdurup.
Her gece düşürerek beni hain düşüne
Çekip gitmişti zalim tam can evimden vurup..
Her gün bir kor sönse de kalem hep intizarda;
Bitmez sanırım sevda bu gidişle mezarda.
Gerçeği yazar kalem gitmese de hoşuna
Satılıkmış yüreği, haraç mezat pazarda.
Kim sevdi benim kadar, kim yandı benim gibi;
Bu kadarmış dünyada kalbin aşktan nasibi.
Asla sözüm geçmedi asi gönül kuşuna
Sorsalar da söylemem kim bu aşkın sahibi..
Bastı beni bağrına o çok sevilen diyar;
Yıllar sonra olsa da gönlüm şimdi bahtiyar.
Aldırmadım yolların düzüne yokuşuna
Giderdim çağırsaydı, inan Fizan’a kadar..
Susmadan yazar diye, kaç kere kalem kırdım;
‘Aklı gönülden vurdun yeter’ diye haykırdım.
Aldırmadım mevsime ne yaz ne de kışına
Ben vuslatsız sevdanı Son Uyku ya yatırdım..
Esra DEREL
www.kafiye.net
Yorum Yapın