Adalet Ağaoğlu’na İthafen

İNCİR AĞACI’NIN EVLERİ

Evlerin Şenlikleri,
Pembe tonların balkonlardan sarkmış vaziyeti
Üç beş kırlangıç girip çıkıyor
Adını bilmediğim bir sahil,
Muhtemelki evi…
Dedim ya şenlikleri var evlerin,
Uçurtmaları bacalara takılmış
Ama aldırışsız çocuklar gibi…
Evleri böyleyse ya sahipleri?
Sahipleri nasıl kayıtsız kalır,
Evlerinin şenliklerine….
Yeşiller büyümüş, yürürken yamaçlarda,
Bir zeytin ağacının gölgesinde
Halinden hoşnut görünen
Tek nefeslik sigarasını gençliğine çeken,
Ben olabilirmiyim O…
Takvimden geçerken,
Daha sanki onbeş yaşım
Bir incir ağacıymış bu şenliği başlatan
Meyvası toprağa düştü diye
Tüm evleri ayağa kaldıran…

Nuray TUNÇ
www.kafiye.net