NE BİLECEKSİN

Bir yanım çölde yanarken,
Bir yanım derya, deniz, çağlar.
Hayallerimle savrulurken yerden yere 
Yedi kat yerin dibinde kalır hislerim 
Sen ne bileceksin acılarımı
Suskular kucaklar alabildiğine zamanı
Gecenin ayazı ,vurunca, yüreğime 
Kor kırmızı oluverir sol yanım.
Önce hayallerim çarpar
Sonra umutlarım,sevinçlerim
Boynu bükük kalır, yüreğim
Geceden medet umar biçare
Umarsızlığa, 
Gecenin ayazı vurunca yüreğime
Çiğ taneleri ,dökülür yanaklarıma. 
Ne zaman gece olsa 
Acılar yağar, sağnak, sağnak
Ölür kahrımdan içimdeki çocuk , 
Düşlerimi sarıp sarmaladım 
Öylesine yorgun, öylesine dargın
Hüzün kusar, aynalar
Sokaklarda uçuşan, sarı, yapraklar 
Sanki her yer sonbahar
Sanki Mayıs a kar, yağar
Eller semada, dillerde dua
Bir inilti hep, uzaklarda
Sırılsıklam iliklerime işler ayrılığın soğukluğu 
En kahpe, acılar, canlanır hatıralarımda 
Kör olur yaşam , sağır olur dost, mekan 
Duygular yağmur gibi yağarken, işte o an
Ansızın yok olur alır başını gider karanlık
Yamalı duygulara inat 
Ne acı kalır ne korku işte o zaman 
Eller havada gözler semada
Bir güneş doğar, ufuktan 
Bir de bir avuç toprakla 
Bir gülüş, dudaklarda
Ellerimde Bir gül, açar
Sen ve ben diye
Hiç solmayacak
Renginin sözünü, verircesine …..

Birgül Sevil TEKİNAY
www.kafiye.net