BENİM ANNEM
Tatlı bir telaş içerisinde herkes. Yeni bir günün, yeni bir telaşın, yeni bir başlangıcın içerisinde yapmaya çalıştıkları bu tatlı telaşın bir nedeni var tabiî ki. Bir tarafta mutluluk yaşanırken diğer tarafta da mutlulukların, o coşkun duyguların yerini hüznün de bazı kişilerde kapladığını görüyor gibi oluyorum. Sadece ülkemizde değil, tüm dünyada senede bir defa da olsa annelerimize özel bir gün ayırarak onların gönüllerini almak için çabalayacağız. Kimimiz annemizin yanımızda olmamasından, onun yokluğundan, bulunduğumuz yerde garip kalacağız. Kimimizin annesi öldüğü için hüzünleneceğiz, belki de başkalarına kızacağız bu nedenle. Birde anne olma çağı geldiği halde çeşitli sağlık sorunları yüzünden anne olamama nedeniyle büyük bir burukluk yaşayacak.
Bu hafta anneler günü nedeniyle annelerimizin haftası olacak. Bizleri 9 ay boyunca bin bir güçlük ve zorluklarla karınların da taşıyan annelerimizin haftası olacak. Bizlerde elimizden geldiği kadarıyla onların bu özel günlerinde onlar için bir şeyler yapacağız. Yine basınımız da ayrı ayrı seçimlerle yılın annesi seçilecek. Yılın annesi seçilemeyen annelerimizi ise bir burukluk saracak. Ben neden bu sene yılın annesi olamadım diye. Ben seçilen annelerinde, anne adaylarının da, seçilemeyen annelerin de anneler gününü kutlamak istiyorum.
Aslında ben de annemi yılın annesi olarak ilan etmek istiyordum. Ancak bu anneler gününde annem maalesef aramızda değil. Allahın rahmetine kavuştu. Bu nedenle ben annemi yılın annesi ilan edemiyorum. Ama ben yine ömrü acılar içerisinde geçen, devamlı haksızlıklara göğüs geren ve benim annem gibi acılarla, haksızlıklara katlanan bütün anneleri YILIN ANNESİ ilan ediyorum. Bunun yanı sıra anne adayı olmak istediği halde çeşitli sağlık nedenleriyle anne olamayan kadınlarımızı da yılın annesi adayları olarak düşünüyorum. Bu durumda olan kadınlarımız da alınmasınlar, onlarında anneler gününü kutluyorum. Onların da anneler günün de kutlanma hakları var ve ben bunu onlara uygun görüyorum. Sizlerin de anneler gününüz kutlu olsun.
Aslında söylenecek o kadar çok söz var ki, ben sözü fazla uzatmak istemiyorum. Ne söylersek söyleyelim, ne yazarsak yazalım; asla annelerimizi, kadınlarımızı anlatmak mümkün değildir. Birkaç satıra da onların haklarını sığdıramayız.
Sonuç olarak şunu söyleyebilirim ki; ister benden büyük olsun, ister küçük olsun bütün annelerin anneler gününü kutluyorum ve onarlın ellerinden hürmetle öpmek istiyorum. Lütfen bugüne özel sizler de annelerimizin, hatta anne adaylarımızın da ellerinden öper misiniz? Sevgili annelerimiz, bizleri hoş görünüzle yapmış olduğumuz yanlışlarımız nedeniyle affediniz lütfen. Affediniz ki sizlerin o mukaddes ellerinizi korkmadan, gönül rahatlığıyla öpelim. Anneler gününüz kutlu olsun.
Saygılarımla.

Hüseyin DURMUŞ
www.kafiye.net