TOPRAK

Özlemlerim çığ gibi büyüyor
Hayat dediğin işte, garip bir yer
Bebe doğuyor, güldürüyor
Biri ölüyor, ağlatıyor
Kim bilir bizi, nerede ,ne bekliyor

Hani hep birlikte olmak istersin 
El ele , omuz omuza
Olmuyor dostum olmuyor
Kefen dediğimiz dinlemiyor,
Vakit gelince öyle bir giydiriyor ki,kendini
Aklım almıyor!

Yine günlerden yağmur,
Toprak böyle güzel kokar mı?
Canım dediklerimi nasılda sardı
Kızıyorum toprak sana kızıyorum 
Ama seviyorum da

Çiçek ekerim can verirsin
Arkamı dönerim canımı alırsın
Anlamadım, toprak neden böyle yaparsın

Alma artık canım bildiklerimi
Ver bana sevdiklerimi
Ben yine ekeyim fidanı
Sen onu sar, bende sevdiklerimi
Olmaz mı ?

Hatun YILMAZ
www.kafiye.net