ANAM

Evine uğradım ışığın sönmüş
Kapanmış kapılar açamam anam
Tütmüyor bacanız baykuşlar tünmüş
Ben senin sevdandan geçemem anam

Görünmez odalar inmiş perdeler
Hani gardaş anam babam nerdeler
Duydumki dönülmez uzak yerdeler
Bir yudum suyundan içemem anam

Duvarında kalmış bir cansız pozun
Baktıkça pozunda gülüyor yüzün
Resminin üstünde var parmak izin
Cansız hayalini seçemem anam

Zamansız mekansız gelmiş ecelin
Kadermidir yoksa bu mu tecelin
Dilerim mahşerde daim yücelin
Hasretinden asla kaçamam anam

Nasip olurmu ki kavuşmak orda
Günahlarım ile yanarsam korda
Elim tutarmısın kalırsam zorda
Kendime bir kaftan biçemem anam

Özlemin sineme dertler karıyor
Yokluğunuz bana acı veriyor
Bilsen Rabiayı hüzün sarıyor
Kanatlanıp sana uçamam anam
Artık kapınızdan geçemem babam.

Rabia Taşdemir 25/12/2014
www.kafiye.net