Sevgili Anneciğim;
Şu yaşıma geldim hala sensizliği düşünemiyorum annem.
Sensiz olduğumda tütüyor burnumda bana bakışın,saçımı okşayışın.
Yanı başındayım,dizinin dibinde ama ben yine de sana yazmak istedim bu mektubu. Sana hasret olduğum veya seninle konuşamadığım için değil. Ne bileyim belki benden bir şeyler kalmasını istediğim yada ortak yaşantımızı kağıtlarda özetlemek istediğim için. Aslında hep analar bir şeyler bırakmak ister yavrularına ama bu sefer ben belki hediye olur sana diye. Sevinir misin üzülür müsün bilmem de anacığım, her fırsatta söylediğim sevgi sözcüklerini birde kağıtlara dökmek istedim. Belki ispatlamak belki dünya aleme duyurmak için.
Ne güzeldi çocukluğum. Sen hiç o kalıplaşmış annelerden olmadın. Tüm oyunları senden öğrendim ben. Kartopu oynadık beraber, kardan adam yaptık. İlk isim şehir oyununu senle oynadım. Birde bir oyunumuz vardı hatırlar mısın tren diye. Rakamlardan upuzun trenler yapardık. İskambil kağıtlarını elime tutuşturduğunu da unutmam. Onlardan fal açmayı bile ben senden öğrendim. Biraz tez canlıydın yalnız. Öğrenmekte zorlandığımda hemen kızardın. O yüzden bazen başkalarına rica ederdin bana öğretsinler diye. O da çok güzel oldu be annem. Bu sayede birçok değişik huyla tanıştım. Birçok gönül borcu edindim. Bir çok sevgi tattım. Ama sende her anne gibi şefkat, sevgi doluydun. Hastalandığımda başımda beklerdin. Ben üzülünce benden daha fazla üzülürdün. Ben anlardım bunu. O yüzden göstermek istemezdim sana üzüntümü. Ama sen annemsin işte hep anlardın beni. Yediklerime kızardın kilo alıyorum diye. Yemeğince de üzülürdün hasta olacağım diye. Annelik bu herhalde. Bilmem bende tadacak mıyım? Senin kadar kusursuz olabilecek miyim?
Biz seninle hiç çatışmadık.Çünkü birbirimizi anlardık.Yapmak istediklerime onay vermediğinde kırılırdım biraz belki ama kızmazdım sana. Bilirdim, anlardım analık yüreğini. Sen de hep özgür bıraktın beni aldığım kararlarda. Arkamda oldun, destek verdin. Çünkü sen de benim yüreğimi bilirdin. Büyüdüm be artık annem. Artık azaldı bana öğütlerin. Önceleri sıkıldığım şimdi özlediğim öğütlerin.
Bil ki hep kalbimde, aklımdasın annem. Senin sevginle dolu yüreğim. SENİ ÇOK SEVİYORUM.
Büyümüş ama hala küçük olan kızın

SERAP DURMUŞ
www.kafiye.net