SAHTE DİPLOMA


Çocukken düşmek kolaydı takunyalarla,
Dizimiz kanardı o da geçerdi zamanla.
Tek korkumuz düşmekti, yüksek ses çıkarmaktı,
Cam kırınca azarlanmaktı..
Tehlike yoktu ki aklımızda.
Aşık olduk sonra beş kişiye,
Birini sevdiğimizi anladık,
Dördünü unuttuk.
Aldatılınca can yaktığımızı farkına vardık.
Güldük sonra plajlarda, kumsallarda…
Ağlamayı bizden biri mendil istediğinde becerebildik
İyi bir oyuncu olduk sonra,
Cenaze törenlerinin baş misafiri bizdik!
Yalnız kaldık yanlışlıkla,
Kalabalıklardan kaçtık.
Susadık balıklar gibi çırpındık,
Bir bardak suda boğulmayı susuz kaldığımızda anladık.
Düştük sonra herkes gibi,
Kırık bir dala tutunduk.
Nasıl hayatta kaldık anlamadık sonra…
Bu anlattıklarım bir tiyatro sahnesinde,
Halit Akçatepe ile Kemal Sunal sahnede,
’’Halit Ağabey üniversite okusaydım’’ dedi,
’Veririz!’ dedim sana da sahte bir diploma,
Kemal Ağabeye de yaşam boyu onur ödülü!
Kimse ölmez sahte diplomadan…
Sonra güldüler bana dediler ki;
’’Herkes ölüyor ama sahte mutsuzluktan …’’

Gülcan Korkmaz (gulcankorkmaz)
www.kafiye.net