İÇİMDE KURUYAN GÜLLER

İçimde açan gülün rengi kırmızı
Kimbilir hangi kırmızı bir yürekte sızı
Ve ben göz yaşlarımla ıslattım nice ıssızı
Gül duymazsa bülbül olsan ne çare!

Gülüm, sessizliğin ölüm !

Maverânın sırrında kanayan yaram
Sidre’den kopan çiçek, çatal karam
Hasretini dürüp mendilime koduğum
Gülüşünde yüreğimi yuduğum.

İçimde kuruyan gülleri bıraktım
Yüreğinin kapısına
Sevdazârım âhım diyerek.
Bir ay tutulması olsa da alın yazımda
Gözyaşımla suladım ümitlerimi
Senin gözlerinde,
Bir gün yeşermesini bekleyerek.

Saffet  Çakır
www.kafiye.net