AVUÇLARINDA NE KADAR DA AZIM…

Her defasında sana yeniden başlamak
Kendime biterken ölesiye
Bu serseri özlemlerimin
Ederi kaç sende
Söyle

Dolaşırım
Gözlerinin karasına öykünen akşamları
Seni yaşattığımı anlarım
Bir tutam ay ışığı düşerken gölgeme
Kulağıma çarpar
Çaresizliğin çığlığı

El ele sevgililer adımlar
Bu şehrin kimsesiz sokaklarını
Benimse
Rüzgar alır savurur
Yokluğuna gözyaşlarımı…

Daha kaç bahar
Ayrılığın alnına ilmek ilmek yazılacağım
Kaç çıkmaz yol olacak
Daha dilinde adım

Okyanusların heybetiyle
Yarışırken uzaklarına sürgün sevdam
Bak!…
Avuçlarında ne kadar da azım

Sen duymadın
Yazdığım her amber kokulu dizede
Bir yazıp bin kanadım

Kanadıkça sana
Susadıkça varlığına
Yazdım

Bir tutuşup, bin yandım!…

///…..Oysa avuçlarında ne kadar da azdım…////

Gülşen EKER
www.kafiye.net