Komşuluk Bu Değil

Gözlerim aniden karardı,öldüm,dirildim,
Yalnızlıktan korktum,karşı komşuya gittim
Zile bastım,nedense kapıyı açan olmadı
Telefon konuşmasını,yarım bırakamadı,

Hey akılsız,uslanmaz insan,dedim kendime,
Aklını başına devşir, dön sen geri evine,
Seni yaratanın rahmeti bol, sarıl ipine
Yalnız kalmaktan korkma,inanıyorsan rabbine

Gözlerim pınar oldu, hıçkırarak ağladım
Kendime geldim bir hoş oldum ferahladım
Baş başa kaldım rabbimle kendime geldim,
Kulun kula faydası yokmuş meğer,anladım

Ey aciz insan,insanlardan bekleme medet,
Seni yaratan hak tan görüyorsun merhamet
Allahın merhameti her yeri kuşatmıştır,bil
İnsanlardan yardım isteme sakın olma zelil

Bu olay bana ders oldu uyandım gafletten,
İnsanlara yardım et sen karşılık beklemeden
Allah bütün yaptıklarımızı görür,işitir
Sıkı sarıl ipine,bırakma ancak seni o korur ,

21 ağustos 1995
Vehbiye Yersel
www.kafiye.net