FİLİSTİN SOKAĞI ÇOCUKLARI

Başımızı göğe kaldırdığımızda,
Filistin Sokağı çocuklarını gördük.
Ruzgarla konuştuğumuzda,
Bir çocuğun çığlığıyla topağa karıştık.
Başımızı öne eğdik.
İnsandık üzüldük güya!
Bir anne etten bir duvar ördüğünde,
Binlerce duvarın yıkıldığını bildik.
Barut kokularına karışan duaları,
Kim bilir kaç kere işittik?
Senin doğduğun yerlerde güneş farklı mıydı?
Biz aynı gökyüzünü paylaştığımızı yeni keşfettik.
İnsanlar yeryüzüne kan bağıyla mı bağlıydı?
Damarlarının içinde ‘kardeş’ yazmaz mıydı?
Başını göğe kaldırmaya utan insan!
Bugün toprağa karışan kardeşin de senin payın vardı.
Çocukların ulaşamayacağı yere koyarlar mı ölümü ?
Peki ölümsüz bir Filistin günü var mıydı ?
Dört kitabın dördünde de ne yazıyor ?
Öldürmeyeceksin, öldürtmeyeceksin.
Sen bu  emre uymazsan,
Kaç yıl geçerse geçsin,
Ellerinin kanlarını ağladığın duvarların önünde silemezsin!

GÜLCAN KORKMAZ
www.kafiye.net