ONYEDİSİNDEYİM

Onyedisindeyim hayatın,
En renkli sayfalarında volta atıyorum,
Kanım deli akıyor, hayat bir başka geçiyor,
Rüzgâr hep tersten esiyor işte.

Çocuksu kıyafetleri yakıştıramıyorum kendime,
Takım elbise, bir başka yakışıyor üzerime,
Aynaya baktığımda, sanki dün akşamdan kalan o ben değilmişim gibi,
Olgunluk çökmüş omuzlarıma.

Onyedisindeyim hayatın,
Babamı görünce ağırlık çöküyor üzerime,
Bir başkalık var ruhumda, sanki bir başka ben olmuşum bilmeden,
Mahallenin delikanlısı diyorlar artık bana.

Arabesk dinliyorum, damardan giriyor ferdi, müslüm, Orhan,
Birde rüzgâr yalıyor ki jöleli saçlarımı sorma,
Hava binbeşyüz, ayaklarımsa yerden kesilmiş bir karış,
Ve ben, özgür kuşlar misali,
O sokak senin, şu sokak benim, gezip duruyorum karanlığın ortasında.

Onyedisindeyim hayatın,
Birde kız arkadaşım oldu ki anlatamam sana,
Müzik seti bangır bangır, yüreğim paldır küldür,
Sokağın başındaki pastanede atmışım ki sandalyeyi bir yan üstü sorma.

Her şey güzelde;
Keşke şu parasızlık olmasaydı ya,
Ucuz sokak köşelerinde, ucuz hayat aramazdım sevdiğime,
Otobüs, minibüslerde değil, ateş kırmızısı otomobille bırakmak isterdim evine.

Onyedisindeyim hayatın,
Zaman çarşaf çarşaf serilmiş ruhuma,
Akşam oldumu dostları alıp yanıma,
Sabahlamış kalmışım sevdiğim kızın sokak başında.
ZÜLKÜF KILIŞÇI
www.kafiye.net