YASAK
Kimsesiz bir suya güzelliğimi anlatamam,
Sade bir tören isterim yüzünden,
Giderken…
Burada gözyaşı dökmek yasak!
Sessiz bir ayrılık olmalı…
Gökyüzü bana  bakar üzlürken,
Belki gözyaşlarım içime kaçar da,
Üzülmem…
Ağlamam çünkü yasak!
Her gün yazarlar kafa kağıtlarına,
Ana adı, baba adı, doğum yeri, bucağı…
Çünkü; kimsesizlik yazmaz alnında,
Keşke insanın adı yerine,
Çektiği acılar yazılsa ama yasak!
Ana rahmine tutulan bir aşkla,
Yaşarsın hiç ölmeyecek gibi,
Ve doğduğunda  ağlar insan,
Sanki hiç gülmeyecek gibi…
Neden mi?
Biri ağlarken sen gülemezsin yasak!

Gülcan KORKMAZ
www.kafiye.net