İlk Aşk Kutsaldır

Her şeyin ilki bambaşkadır; hele de ilk aşk daha bir başka… Dünya avuçlarının içindeymiş gibi hissedersin adeta. Gülen bir yüzün ve mutluluk saçan bir havan vardır daima. Hayat o zaman yaşamaya bedel. Bir takım ilkler ve mutluluklar yaşarsın onunla. Ve eminim ki bu ilkler son nefesine kadar seninle beraber gelecektir. Her şeyin bir sonu olduğu gibi bu mutluluğunda sonu gelir ve rüzgârın seni çaresizce yere bırakır. Mutluluk yerini hüzne bırakır ve gider gelmeksizin.

Hayat dediğin sana azap dolu zindan haline gelir. Sen ki hayata mutluluk saçan insan aniden değişir ve umutsuzlaşırsın. Daha yaşama küçük yaşta adım atmış olursun. Tek bir ümidin vardır; zaman geçsin, gözüme gözükmesin unuturum, dersin.

Aradan uzunca zaman geçer, o günden sonra onu hiç görmezsin ama yine de unutamazsın. Bedenin özlemden ilk günkü gibi alev alev yanar ve söndüremezsin. Unutmak ne kelime aşkından deli divaneye dönersin. Sonuç ne olur koca bir hiç…

Sen aşkından kendini kaybederken sevdiğin kim bilir hangi âlemdedir? Kendisinin gelmediği gibi üstelik bir de seni senden alır. Tutulduğun insan genelde insafsızın tekidir ve sen onun umurunda bile değilsindir. Tabi kimilerine göre böyle olur. İlkiniz vicdansızın tekiyse eğer sizin ne halde olduğunuz, nerde olduğunuz hatta kiminle olduğunuz onun için hiç de önemli değildir ve size asla değer vermez. Bunu hak etmeyen birçok insan var ve her an aşk acısıyla yanıp tutuşurlar. Nerde olursak olalım onları her yerde görebiliriz. Bazen çok yakınınızda bile görebileceğiniz aşk acısı çeken insanlar vardır. Şüphesiz, aynaya bakmak yeterli olur. Ki zaten aşk acısı çeken birisi varsa oda sizsiniz. Kendi benliğiniz alevler içindeyken, hala gönlünüz onda, gözünüzse hayallerdedir. Küçük bedeninin içinde bulundurduğun o kocaman yürek sonsuza dek sızlar. Hayatınıza ondan sonra kimler girerse girsin, sonuç hiçbir zaman değişmez ve ilk aşk asla unutulmaz.

Zaman ilerledikçe sen ne kadar onun ismini, cismini unutsan da zamanın ve yaşlılığın verdiği bir takım unutkanlıklardır bunlar. Onun dış görünüşünden hatırında bir şey kalmasa bile onun geçmişini kapladığını ve hep yürekte var olduğunu asla unutamazsın. Öyle biri vardı ve sen onu hatırlamasan da kalbin daima haykırırdı aşkını.

Aradan geçen yılların değiştireceği hiçbir şey olmayacağı gibi bir de onun için can feda etmeyi arzularsın. Uzunca sene acısını hep taşısan da yolun sonuna geldiğini zaten anlarsın. Ve sen kendini sonsuza dek bırakırsın. Ömür boyu hayatına birçok kişi girdi çıktı ama senin aklın ve gönlün hep ilkindeydi. Evlendin ve hatta bir bebeğin oldu ama gene sen bugünde değil geçmişteydin. Ne bugün ne yarın ve ne daha sonrası senin umurundaydı. Sen ilk alevlendiğin zaman ölmüştün ve sen daima onundun. Hayatı belki bu yüzden negatifleştiriyoruz. Şüphe yok ki sizler hala ilkinizlesiniz ve onunsunuz. Siz şimdikileri sevdiğinizi sanıyorsunuz lakin beyniniz tümüyle ilk aşkınızla atıyor.

Benliğinizi sorgulayın… İlkler daima kutsaldır… Siz siz olun ilkinizi korumayı becerin…

MİNE POLAT
www.kafiye.net