Keramet

Merhum Nayif amca çocukken,
Birkaç tokat yemiş babasından,
Olayı nakledeyim size ağzından.
Zahireci babası ona testiyi verir,
Doldurması için çeşmeye gönderir,
Çocuk bakar ki çeşmenin önü kalabalık,
Herkes beklemekte, çeşme kurumuş,
Çeşme başında,bekleyenler susmuş
Çeşmeden akmazmış,bir damlacık,
Dedemin eli dokununca kurumuş oluk.
Herkes yalvarmağa başlamış ona,
Çeşmeyi sen kuruttun aç Allah aşkına.
Allah adı zikredilince yerinden kalkar,’
Ak mübarek‚ diyerek çeşmeye dokunur,
Sular akmaya başlar,kablar doldurulur
Suyunu alan gider,kalabalık dağılır,
Bu mucize şimdiye dek,evlerde,anlatılır.

29-9-1994
Vehbiye Yersel
www.kafiye.net