GÜL KOKULUM

Bilsen nasıl mahzundur seni yazmayan kalem
Hasrettir nur deryana kelamlar gül kokulum
Hem yetim hem öksüzdür seni anmayan alem
Boynu bükük dökülür selamlar gül kokulum

Kevser ırmaklarında toprağın arınmıştı
Peygamber olacaklar nurunla sarınmıştı
Ezel ve ahir alem mührünle korunmuştu
Biliminle donandı alimler gül kokulum

Öz nurundan yaratmış, karanlığa çağ etmiş
Ezeli iradeyle hakikate bağ etmiş
Sana inananlara kıbleyi otağ etmiş
Sırrınla yaratıldı alemler gül kokulum

Cahiliyet kirinin zerresi bulaşmadı
Seçilenden seçildin, nesebin dolaşmadı
Varlığın tacı oldun, şirk sana ilişmedi
Mevcudunla son buldu elemler gül kokulum

Sabah yıldızlarıyla müjdelendin cihana
Ak kanatlı bulutla tanıtıldın her cana
Şehitler yarış etti kavuşmak için sana
Vuslat diye içildi ölümler gül kokulum

Mutlak mana içinde ezel sen ahir sende
Can buldu nur deryası ipek dokulu tende
Goncalar güle döndü senin sırlı busende
Gelişinle mahv oldu zalimler gül kokulum

SUNU:
Özledim, özledim, çok özledim seni YAR!
Sevdana talip olmuşum, Kevser havuzunun yanında buluşmaya kaç var…

SEVİM YAKICI
www.kafiye.net