şiir. öykü, makale, deneme, tiyatro, masal, fıkra, anı, sohbet, röportaj yazılarının yayınlandığı uluslara arası yazar ve şairlerin katılım gösterdiği edebiyat sayfasıdır. Uyum platformudur.
Tədricən hər şey yoluna düşür , əvvəlki axarı ilə davam etməyə başlayırdı.
Sevil səhər tezdən həvəslə geyinib – keçindi , ətirləndi , saç düzümündə də müəyyən dəyişikliklər etdi .
İndi ona nə buzlu yollar , nə də sərt , şaxtalı hava mane ola biməzdi . Tələsirdi …Onu görməyə , səsini duymağa…Varlığını hiss etməyə…
“ Yox , yox …Ola bilməz “ …Bəs…Bəs niyə darıxırdı ? Niyə onu görməyə , səsini eşitməyə bu qədər ehtiyac duyurdu ? Onu ali məktəbə çəkən dərslər idimi ? Yoxsa…
Suallar qarşısında aciz idi . Vəziyyəti özü üçün tam aydınlaşdırmağa çalışsa da, bir nəticə əldə edə bilmirdi . Tək anladığı o idi ki , darıxır …Zaur üçün darıxır…
Səhərə yaxın qar dayanmış , külək də xeyli sakitləşmişdi. Yollarda qartəmizləyən maşınlar işləyir, nəqliyyatın hərəkəti tədricən bərpa olunurdu .
Yuxudan ilk oyanan Nübar oldu . Əl – üzünü yuyub , çaydanı qaynamağa qoydu . Rəfiqəsini oyatmamaq üçün barmağının ucunda gəzir , sakitcə soyuducudan səhər yeməyi üçün lazım olan ərzaqları çıxarırdı .
Nübar yerindən sıçrayıb cəld dəstəyi qaldırdı :
-Alo !…Alo !
-Qızım , mənəm , – Rəfiqənin səsi gəldi , – burda , xəstəxanadayam .Dayıların da yanımdadır .
Nübar bir qədər toxtasa da , həyəcanını gizlədə bilmədi :
Ana qızının xasiyyətindəki bəzi xoşagəlməzlikləri ilk vaxtlar ərköyünlük kimi qəbul etsə də , getdikcə narahat olmağa başlamışdı.
Qapının açıldığını hiss edib , cəld dəhlizə tərəf getdi .Arzu təpədən – dırnağadək qar içində idi.Tez paltosunu çıxarıb girəcəkdə möhkəm çırpdı .Çəkmələrini çıxarıb mətbəxə keçdi , şaxtadan qızarmış buz kimi əllərini plitənin istisində qızındıra – qızındıra :
Arzunun üzünün ifadəsi dəyişdi . Narahat baxışlarla bacısına baxdı :
-Anlamadım. Nə olub ? Kim ağlayır ?
Sevil halını pozmadan :
-Heç , – dedi , – varlı rəfiqəmə kədər üz verib, – asta addımlarla otağına tərəf yeridi.
-Sevil ! , – Arzu ciddi görkəm aldı , – düz – əməlli anlat görüm nə olub !
-Sevil otağındadır, isti geyimlərini hazırlayır . Sabah instituta necə gedib çıxacaq , bilmirəm.
-Hə , yolların çoxu bağlıdır .Avtomobillərin hərəkəti dayanıb . Çoxdandır Bakıda belə qış olmurdu.
-Sabah instituta gedəsi olmadım , – Sevil otağından çıxdı , – indicə televizorda elan verdilər ; hava şəraitinin pisləşməsi ilə əlaqədar bütün təhsil müəssisələrində dərslər bir neçə günlüyə dayandırılır, – gəlib anasının yanında oturdu , – elə bil səsimi
Nəhayət növbəti mağazanın satıcısı , gülərüz bir xanım mehribanlıqla onları qarşılayıb , münasib qiymətə son dəbə uyğun bir neçə don təklif etdi .
Qızlar çəhrayı rəngdə gözəl bir don , ona uyğun ayaqqabı seçib evə döndülər.
Gözlənilən gün gəlib çatdı .Hər iki ailə sevinclə yanaşı , həm də həyəcanlı anlar yaşayırdı .Qızlar həyatlarının yeni mərhələsinə
Arzu gözlərini yumub yuxuya getməyə çalışsa da , bacısının son sözləri onun rahatlığını pozdu , düşünməyə vadar etdi. Daxilində bir narahatlıq baş qaldırdı.
Bacısının yanlış düşüncələrin qurbanına çevriləcəyindən ehtiyatlanmağa başladı . Həsəd sonradan paxıllığa çevrilsə , qisas hissi getdikcə alovlansa , nələr ola bilər , İlahi !…
Arzu anasının əlindən tutub :
-Ana , – dedi , -qalx . Mətbəxdə süfrə hazırlamışam . Çay iç , çörək ye , dincini al .
Zəhra minnətdarlıqla qızına baxdı :
-Çox sağ ol , qızım , qoy bir əl – üzümə su vurum , – deyib yerindən qalxdı .