şiir. öykü, makale, deneme, tiyatro, masal, fıkra, anı, sohbet, röportaj yazılarının yayınlandığı uluslara arası yazar ve şairlerin katılım gösterdiği edebiyat sayfasıdır. Uyum platformudur.
Nahaq yerə rəsmini seyr eylədim,
Ağlımı başımdan aldı, İlahi….
Bilmədim savab, ya günah işlədim,…
Məni nə bəlaya saldı, ilahi?….
Neçə ilin söhbətini, sözünü,
Çözələyib məqamına gətirdim,
Hər ikimiz qəbul etdik düzünü,
Sən sevgimi, mən şeirimi itirdim.
Boğulurdum burulğanda, saman çöpünə əl atdım,
Ruhum ilə təkan verib, yatmış bəxtimi oyatdım,
Qüssə dolu həyatıma, bir anlığa sevinc qatdım,
Cəm edib köhnə dostları, sidq ürəklə əl uzatdım,
Sınıq bir ürəyin donubdur qanı,
Qara geyib çölüm, çəmənim mənim,
Tapammıram,- çözüm gəzir hər yanı,
Hanı qızılgülüm, süsənim mənim?…
Başında beynin var, alnında “yazı”n,
Tanrının bu əlaqəsin duymadın?
Əqlin dəyişdirər həyat formasın,
Olsa inamına öz etimadın,
Məhəbbət anlamı tamam dəyişdi,
O gündən ki, artdı pula sevgimiz,
Yavaş-yavaş ayağımız sürüşdü,
Başımıza oldu bəla sevgimiz.
Milləti müflis edib, arzulara çatanlar,
Qeyrəti, şəxsiyyəti, vicdanını satanlar,
Nə vaxtı gündəmdədi, açıq-aşkar “atan”lar,
Cürbəcür hoqabazlar cibləri edir təraş,
İkisindən birisi yeksan olar, baş başa dəysə,
Əbədi yadda qalar, ya buruna, ya qaşa dəysə…
Neçə başda buraxıb iz, vurulan şillə-qapazlar,
Səs çıxar asimana, daz başa yumruq qoşa dəysə.
Bir dənə qoşma yazmayan, qoltuğundan saz çıxaraır,
Gözün yumur, ağzın açır, min cürə avaz çıxarır,
O vaxt deyirdi dədələr: “Pazı ancaq paz çıxarır”,
İtirmişik pazımızı, sözümüzün kəsəri yox,
Lap qədimdən bu yemək, malik olubdur nüfuza,
Hazırlanma qaydasın kimsə bilməyibdi poza,
Masaya verilməmiş, ehtiyac olmayır duza,
Sarımsaqlı qatığı, yüz qramı, iştah aça,