şiir. öykü, makale, deneme, tiyatro, masal, fıkra, anı, sohbet, röportaj yazılarının yayınlandığı uluslara arası yazar ve şairlerin katılım gösterdiği edebiyat sayfasıdır. Uyum platformudur.
Bir huzur indi İzmir’in sokaklarına.
Ufukta yorgun ışıklar nasıl saklanmış karanlığa.
Sabah vakitlerinde İnciraltı,
İzmir körfezi , dağların üzerinde bulutların kızıllığı,
Hani ilk sevdaydı bu!
Hani öncesi sonrası yoktu!
Hani soğuk karanlık gecelere kaçış yoktu?
Hani köşkümüz değil pembe panjurlu evimiz olacaktı!
Her gün yeni doğan güneş gibi,
Karanlıktan aydınlığa çıkmış gün gibi,
Yaşanmamış şehir gibi,
Sorulmamış adres gibi,
Söyle ey sevgili,
Şimdi kim yok bu sevda da?
Daha çok mu karanlık olacak geceler!
Gündüzler aydınlığını geriye mi bırakacak?
Bu sevgi yalnız beni mi arar?
Rüyalar birer birer gerçek mi olur?
Aşkları efsane olmuş tüm âşıklar beni mi alkışlar?
Asırlık mı olacak sevdam?
Görünmez karanlık âlemin sonu,
Yeni umutların sevgilerin aşkların
Başlangıcı nerede sonu nerede
Açılacak mı bu gönül kapısı sonuna kadar
Dalıp gidiyorum kaderimin suskun haline,
Bir garip boşluk içimde,
Konuşamaz oldum.
Suskunluğumun kapılarını sonuna kadar açtım,
Kalemim mi mürekkepsiz,
Çığlıklarım mı sessiz?
Dudaklarım değil de artık gözlerim mi konuşuyor?
İlahı aşkı bulmuş kuşlar gibi secde mi bu yürek?
Vazgeçemezsin
Kapatma gözlerini ne olur dünyaya
Pes etmiş zayıf bir insan gibi
Hayallerini bırakıp
Kimsesiz çocukların rüyalarını girebilsem
Gökyüzündeki yıldızlarla yarışsam
Işık olsam, umut olsam
Tüm yaşamınızdaki başarılarınızı yıldıza çevirebilsem