şiir. öykü, makale, deneme, tiyatro, masal, fıkra, anı, sohbet, röportaj yazılarının yayınlandığı uluslara arası yazar ve şairlerin katılım gösterdiği edebiyat sayfasıdır. Uyum platformudur.
Bir pislik çökmüş yeryüzüne
İnsanlar kara bir gölge
Umutlar tükenmiş bu yerde
Vur kaç yaşamak için öldür,bu oyun bu perde de
Unutmuşsan beni,Sevgili
Hatırlatayım dedim;sana kendimi
Görmediysen,annen gibi seveni,
Hatırlatayım,dedim sana kendimi.
Gözlerimi,ellerimle kapatıyorum.
Sonra;Yüzümde dolaşıyor,
Kulaklarımda,kulaklarımda;
Uğuldamalar başlıyor da
Bir umuda kapıldık gidiyoruz.
Ne kazanacağız, belli değil.
Ne yaşanası ,Dünya burası
Dertler elli değil,yüz değil
Sen diye başlayan ; cümlelerimin hepsi bitti
Şimdi ,buruk bir nefes havada kekremsi bir koku kaldı
Yarın da sana ait bir planı dahi kalmadı.
Ve ben, dimdik ayakta ,ayakta alkışlıyorum!
Senli düşlerim yok artık
Yasak koydum kendime
Anladım sen diye biriside yok
Gece karanlığını yaşıyorum nasılsa gündüzde
Güçlü olmak
Olmaya çalışmak,
Her yenilgide ayağa kalkmak
Hiç bir şey olmamış gibi arsız,arsız
Ne Umutlar Kaldı harcanmadık
Ne de bir Sevgi tükenmedik
O Kadar Umut harcadık
Sayısı belli Değil
Aşk var, bahçem de
Sevgi var,lehçe’m de
umut var,bohçam da
Sarmaya geldim….
Bu, kaderi yeniden kökten yazmalı!
Bir daha doğmalıyım ana rahminden.
Acıları olmadan bakmalıyım dünyaya,
Tek sevgilim güzellikle olmalı, mutluluklar..