Kategoriler

Arşivler

Hatice Eğilmez KAYA Kategoriler

Tarih 19 May 2014 Kategori: Hatice Eğilmez KAYA

Ölüm Var

Ölüm ki ortak yurdumuz yapısı teklik sen ben yok
Gölgeler sırdan ışımış canlar var orada kan yok

Topraktan inşa bedenler devrildiğindendir elbet
Hatrımızı taşa çalıp gönül mülkünü yıkan yok

Tarih 11 May 2014 Kategori: Hatice Eğilmez KAYA

Gülsün Annem

bebek yapardı
annem bezden iskeleti dut ağacı
dökülürdü dutlar yere tek tek
biçimli beyaz uzundu parmakları annemin

Tarih 2 May 2014 Kategori: Hatice Eğilmez KAYA

Hakk’ın Divanında

Affın kandil, yolculuk gecesinde;
Aciz bir kulunum Hak, sana geldim.
Sarhoş olup dünya meyhanesinde,
Ayağım dolaşarak sana geldim.

Tarih 15 Nis 2014 Kategori: Hatice Eğilmez KAYA

Halim Budur

Yar’e ayandır ahvalim esrarına eremedim
Dergahına aldı beni cürmüm çok ki duramadım

Canım ağır dilim lalde başım daim tahammülde
Cefasıyla eylendim de sefasını süremedim

Tarih 13 Nis 2014 Kategori: Hatice Eğilmez KAYA

DOST GÖNÜLDE EYLENİR

Bu candan gelin geçelim.
Geçenler yolda kalmaz.
Yalan dünyadan göçelim.
Göçenler yolda kalmaz.

Tarih 13 Nis 2014 Kategori: Hatice Eğilmez KAYA

GÖNÜLLERİ AYDINLATIR DİDARIN

Medine’nin gülüydün hiç gülmedin.
Âlemlere ışık saçar didarın.
Son resulsün, sana hayran ümmetin.
Beklediği rahmet sensin toprağın.

Tarih 17 Şub 2014 Kategori: Hatice Eğilmez KAYA

Yolculuk Telaşı

Ay ışığı su gibidir,
İnsanoğlu dünya.

Tarih 7 Şub 2014 Kategori: Hatice Eğilmez KAYA

Ömrü Geçsin Divanenin

Bu dünyayı seven kullar ne buldular ne buldular
Mevlasını öven kullar nurdan hazine buldular

Sema ışığa dönüyor gafil sahipsiz sanıyor
Âşıklar Rabb’i anıyor insanı ayna buldular

Tarih 5 Şub 2014 Kategori: Hatice Eğilmez KAYA

Yola Çıkanlar İçin

Zaman bizden gün devşirir, eser gider yücelere.
Gönül yad olandan bezmiş, küser gider yücelere.

Her dil bir şey söyler burda, Hak için “Hak” diyen kârda.
Nefsi ona “Konuş” der de, susar gider yücelere.

Tarih 5 Şub 2014 Kategori: Hatice Eğilmez KAYA

Menzile Doğru

Dağlar taşlar dile geldi, dile geldi: “Hu” dedi.
“İnsanoğlu yolun kısa, menzil işte bu!” dedi.

Dalda kuşlar dile geldi, dile geldi: “Hak” dedi.
“Yaşamak bir güzel düştür, uyan artık, kalk!” dedi.