şiir. öykü, makale, deneme, tiyatro, masal, fıkra, anı, sohbet, röportaj yazılarının yayınlandığı uluslara arası yazar ve şairlerin katılım gösterdiği edebiyat sayfasıdır. Uyum platformudur.
Erim beni incitmez ne güzelmiş kaderim
Okşar sever ayda bir öğrenmedim özlemi
Onun kulu olurum “Yeter ki emret” derim…
Yüzüm değer eline açıksa çayın demi
Bu ne biçim iftira aman sen de ilâhi
Yüz yıldır uyuyordu gök hapşırdı uyandı
Anladım ki usandı beynimdeki küçük dev
Resetledi her şeyi başım yoklukla yandı
Belki biraz sarsıldı anı dolu koca ev
Arkanı son defa dönüp giderken
Merhamet arayan gönül ağladı
İçimde bir korken sönüp giderken
Rüzgârda savrulan kâkül ağladı.
Desiseler oyunlar önümde fır dönüyor
Tıkırdayıp kaynıyor dedikodu kazanı
Sanıyorlar başımda yıldızlarım sönüyor
Engeller susturur mu cevher dolu ozanı
Tüm âlemler içinde güneş bile bir zerre
Güneşten büyük müsün nedir bu gurur Afet
Alttan almak bilmezsin ömür boyu bir kere
Ruhumda derin yara onulmayan ur Afet
Sen sokağa çıkınca rüzgâr sesini kesti
Saçların dağılmasın tenin yanmasın diye
Nefesini topladı kendi bağrına esti
Buluttan bir damlayı sana verdi hediye.
Yazdım yazdım ne oldu ne uzadım kısaldım
Orta direk dediler yine ortada kaldım
Övgülere aldandım belki başardım sandım…
Sevgi sözüne kandım ama artık usandım
“Daha dün annemizin kollarında yaşarken”
Örgülere sığmayan saçlarımız söküldü
İnsan nasıl yaşlanır diye sorup şaşarken…
Fındıkkıran mineler yerlerinden döküldü
Gidiyorum buradan elimde valizimle
Hiç bakmadan halime ağrı çeken dizimle
Hislerim bakışlarım sokaktaki izimle
Üç gün sonra yollara çıkacağı Akdeniz
Yanmıştım hasretten bilsen kaç sene
Ne kadar şanslıyım gördüm ya yine
Bir anda vuruldum şirin gamzene
Gömme gamzelere dur küçük hanım