KİME NE

Benim gözüm elli yıldır yüksekte
Tırmanarak çıkıyorsam, kime ne
Fikri olan, kalmaz imiş tümsekte
Ben nefsimi yıkıyorsam, kime ne

Zaman gelir, köze düşer yanarım
Ben kendimi, zora düşer, sınarım
Gözyaşımın, gölgesinde donarım
Damla damla akıyorsam kime ne

Yadlara gizimi açmadım, açmam
Dostu yarı yolda bırakıp kaçmam
Hedefi görmeden okları saçmam
Kör noktaya bakıyorsam kime ne

Ben vefayı, vefasızdan öğrendim
Üzüntümü, cefasızdan öğrendim
Gerçekleri, kafasızdan öğrendim
Bir şey bilip takıyorsam, kime ne

El tut diyenlerden, almam hiç eli
Dostlar akıllı der, düşman zır deli
Yok olmaktır, var olmamın bedeli
Yumruğumu sıkıyorsam kime ne

Neyi aradıysam, buldum İkra’ da
Gördüm ki, gerçeğin özü fıkrada
Bunca yıldır kavrulurken nikrada
Bülbül gibi, şakıyorsam kime ne



Temel Ata
01.07 2020
23.34
www.kafiye.net