Hiçliğin Talibi Olalı Beri

Semanın kandili bitti bitecek
Gökte bir tek yıldız kalmadı annem
Horozlar nerdeyse öttü ötecek 
Ruhum hayalini salmadı annem

Karşımda yapraklar, zikreder durur
Kimi düşer kimi dalında kurur
Her daim kapımı özlemin vurur
Vuslat düş de bile çalmadı annem

Nicesini koydum senin yerine
Boşuna bağlandım körü körüne!
Nasıl bir yara ki, işler derine
Bıraktığın boşluk dolmadı annem

Meğer senden imiş bayramın tadı
Vedanla başladı hüzün milâdı
Sarılıp koklamak canın maksudu 
Gönül beklemekten yılmadı annem

Hiçliğin talibi olalı beri
Handan diye bildim can veren “Yâr”i
Öncüler giderken harladı nârı
Pınarlar da çare olmadı annem

Kaç hana uğradım konuğu dilsiz
Şinel, seyre durdu ayaksız elsiz
Insan taşa çivi çakmış, dübelsiz 
Bir türlü hafsalam almadı annem

DÖNDÜ DEMİR ŞİNEL ŞİİRLERİ YÜREĞİN
www.kafiye.net