GÖĞSÜNDE UYUT BENİ

Haydi bir masal anlat sonu umutla bitsin
Lâdes demiş olsam da yalanla avut beni
Yıldızlardan yorgan yap kayıp giderse gitsin
Çek başımı sinene göğsünde uyut beni 

Geceler çok sessizdi bitmedi hiç kasvetim
Yeni doğan güneşten olmadı bir kısmetim
Huzur denen duyguya bilsen nasıl hasretim
Say ki bulanık göl’üm aşkınla durult beni.

İki adım önden git ben arkandan geleyim
Gölgen üstüme düşsün nefeslenip güleyim
Güven nasıl bir duygu bırak bende bileyim
Sırtımdan çıktı terim sevginle kurut beni

Bakma nüfus yaşıma çocukluk bende yara
Maziyi düşününce ağlarım ara sıra
Dokun ak saçlarıma parmak ucunla tara.
Bırakma ellerimi sevginle büyüt beni

Öksüz küçük kız gibi sarılayım boynuna
Ayaz vursun tenime sokulayım koynuna
Riyâkarlık edersem günahların boynuma
Cehennemim narına elinle sürüt beni

SAfiye  SAMYELİ
www.kafiye.net