KOLTUK

Geçmedi mi ki senden, ne dalarsın rüyaya?
Uyanır, dirilir mi sanırsın mazi daha?
Bilmez misin şan, şöhret, makam hepsi palavra,…
İnme daha, bu sahte dünya kuyularına!

Düşmedin mi yurdundan lokma için yollara,
Etmedin mi koltuğa yıllarını da heba?
Kanlansın bırak artık ekmeğin onurunla,
İnme daha, bu sahte dünya kuyularına!

İçerken sen zemheri baharını coşkuyla,
Küstürürken fakiri, deri kibir uğruna,
Görmezken yaşar oldun, şimdi karanlıklarda
İnme daha, bu sahte dünya kuyularına!

Yarını gelmez mi sandın unuttuğun varlıkta,
Kalemi kendin kırdın o vefasız koltukta.
Dönüşü vardır yolun doğruluğa unutma,
İnme daha, bu sahte dünya kuyularına!

2013
Elvan USUL
www.kafiye.net