BANA DA YER AYIRIN

Zannetmeyim vefa yok zannetmeyin unuttum
Keyfe kedere dalıp sizleri aramadım
İrin aktı gözümden yanağımda kuruttum
Baş yastık dan kalmadı sizlere varamadım

Taşlarınız kirlidir gelip silemiyorum
Yerimi kim doldurur artık bilemiyorum
Af eyleyin siz beni bu yıl gelemiyorum
Arzunuz var mı diye lütfedip soramadım

Siz gideli öksüzüm kanatlarım hep kırık
Yetim kalmış ömrümün bayramları hep buruk
Çatlıyor şakaklarım başımda koca sarık
Huzura giden yolu bir türlü yaramadım

Ey anam babam bacım rahat mısınız orda
Siz gideli huzuru bulamadım ben burda
Elbet bende gelirim ne kalmış sanki şurda
Şeytanın bacağını ne yapsam kıramadım

Görenler çok mesudum bahtiyarım sanıyor
Oysa nerden bilsinler benim içim yanıyor
Depreşti acılarım eski yaram kanıyor
Derman yok kollarım da el vurup saramadım

Dev gibi umutlarım dönüşünce cüceye
Gündüzlerin farkı yok döndü hepsi geceye
Anlatsam da derdimi sığmaz bin bir heceye
Yeni baştan  kendime bir dünya kuramadım

Her zorluğun önünde dağ gibi dikilirdim
Ne bir tehditden korkar ne geri çekilirdim
Hiç aklıma gelmezdi ben böyle yıkılırdım
Bu bayram karşınız da ayak da duramadım

Ne düşünün burayı nede bana kayırın
Emmim dayım nineme selamı duyurun
Yakında ben ordayım banda yer ayırın
Gülmeyen kaderimi anlından vuramadım

12.08.2013
Safiye SAMYELİ
www.kafiye.net