Beynin Reset Dönemi

Evet, bizde ergen dönemlerimiz de yani 15-17 yaş aralarında kelimeleri büyük, küçük yapardık. V’leri w yapardık. Kısacası yazıyı daha doğrusu Türkçeyi katlediyor idik. Sonra zaman geçtikçe ne kadar çocukça şeyler yaptığımızın farkına vardık. Şimdi hala çocuklar öyle konuşunca çok itici geliyor bana. Tamam, zaman zaman bir özentilik var insan Oğlunda. Bizde özendik yalan yok. Ee bizde çocuktuk demi yani. Ama şuan çocuklardan çok büyüklerin kullandığını görünce nedense ağız burun dalmak istiyorum. Öyle bir itici geliyorlar ki.. Bence Türkçemiz çok güzel ve bozmayalım bunu. Zaten yazıldığında da kötü duruyor öyle değil mi?:)

Bakıyorum da bu sene ile geçen sene arasında dağlar kadar fark oluşuyor. Daha olgun, daha sağlam bir karaktere sahip oluyorum. Aradan bir sene geçmiş deme sakın. Zamanla büyüdükçe bunu daha çok kavrayacaksın. Birde benden küçükler ile konuşunca yaptıkları hataları söylerim ama bunu, şunu yap diye çok fazla öğüt vermem. Çünkü biliyorum ki beni dinlemeyecek. Biliyorum ki ben konuşunca, dinledikleri bir kulağından girip, diğer kulağından çıkacaktır.  Yazarken bile yüzümde tebessüm oluştu. Çünkü bizde öyleydik. Yaşamadan bilemiyorsun.. Sonra ah vah ediyorsun belki ama bir daha o hatayı yapmıyorsun.

Konu Türkçe den çıktı, çocukların düşüncesine değindi. Hep böyle oluyor. Konu konuyu acıyor.:)  Demem o ki; Türkçeyi bozmayalım ve aradan sadece 1 sene bile geçse beynin kendini yenileyip olgunluğa adım atıyorsun. Unutmayın, çocukken her şey oyun gelir ama büyüdüğün zaman ise acı.

Aşk -! Azam

Fulya Sinem Eraslan
www.kafiye.net