Yıldızlı Kelebek

Bugun nasil kuculdum yanindayken gordun mu ?
Ufacik bi kiz oldum yine.
Bakislarim hep o masum, en sevdigin haline burundu.
Aglamakli, mahsun ve kucuk bi kiz cocugunun urkek durusu.
Omuzlari dusmus, boynu bukuk, bir medet, bir care arar gibi yerde.
Kotuyum, kotuyum cok kotuyum baba..
Fisildasmalar yetmiyor, bu mesafe yetmiyor bana…
Yanina gelecegim gune kadar gelecegim ama
Gozyasim kitabima damliyor.. damliyor… damliyor..
dualarim kisa kaliyor baba..

Cok selami var Seyfi abimin.
nedense yaninda buldum kendimi bi hisimla.
baktim isi var rahatsiz etmek istemedim.
Ama birakmadi, otur biraz dedi..
O da yaslandi biliyor musun? Yaslandi ama hep ayni gibi.
Ya da bana hep ayni geliyor,
Bir ben gitmiyorum, gidemiyorum…
Ne gecmiste, ne bugun de ne de yarindayim baba…
Bu yuzden geldim Seyfi abi’ye.
Ayni anda ne cok yolculuk yaptik birlikte
Hem calistik biraz, hem agladik biraz, hem de gulduk biraz
bakarken yeni ile eski resimlere….

Sevil’i bilirsin ! hani can arkadaslarimdan birisi.
Hani hepsini ne cok severdin, hepsi her zaman gelsin isterdin..
Sevil’i de gordum bugun.
Sohbetimiz yine sendin, yine kelebektin, beyaz kelebek..
Bi anisini anlatti bana, ikimiz arasinda
Yani senle ben, benle sen, bizim aramizda…
Baba, duydun mu, duydun mu bak masal gibi…
Gunlerden birgun seninle, arka bahcemizde karsilasmisiz.
Yok yok sen bizi merak edip bakmaya gelmissin.
Sevil uzun hikayemizi nasil guzel anlatti, dinle baba….
Bakislarimiz varmis birbirimize
ben boyle bir temas, ben boyle bir bakis gormedim dedi
iki cift goz arasinda..
Seni gorunce, benim gozlerimde parlayan yildizdan bahsetti.
Sonra babana cevirdim basimi dedi
ayni yildizdan sende de varmis baba…

22.Mart.2010
Nermin Zuhal GORENER
www.kafiye.net