Yalnız Yaşamak

Yalnız yaşamak ile ilgili pek çok yazı geçiyor elime.. İyi yanları, zor anları.. Kimisi esprili, kimisi duygusal. Tercih sebebi yada zorunlu yalnızlıklar içinde pek çoğumuz. Yapım gereği hep pozitif  düşündüm.. Sonuçta buda benim zorunlu tercih sebebim..

Yaşadığım hiçbir şeyden pişman olmadığım sonuçlarını olumlu olumsuz yaşadığım gibi.. Yalnızlığımında sonuçları bana ait tabiki.. Genel olarak hep yalnız olmanın, yalnız yaşamanın tadını çıkardım.. Güzel yanlarını ön plana çıkardım hayatımda, düşüncemde, yüreğimde, evimde.. Kendime keyif sofraları kurdum kalabalık bir sofralar kurar gibi.

Yatağın kah sağında yattım, kah solunda ama hep tadını çıkardım kendimce.. Sırf keyfim için renk renk masa örtüleri serdim soframa,
renk renk nevresimler geçirdim yatağıma..
Mutfağımda bazen yemek hazırlamak yerine canım ne isterse onu hazırladım üşenmeden..

Bazen de yemek yapmadım dışarda yedim. Kah misafirim gelecekmiş gibi evimi temizledim, kah dağıttığım salonumu toplamadım, kimene dedim, yarın toplarım.. Kimi akşam kitap okudum kimi akşam defalarca bitirmeye çalışıp, kazara yere
düşürüp döktüğüm puzzle düzenini yeniden kurdum bu defa bitecek diye..
Bazen dizi seyrettim çocuklar gibi ağladım. Bazen kendi kendime güldüm, yanıma bir kadeh eşlik ederken.

Misafirler ağırladım zaman zaman.. Uzağa taşınmamı sorun etmeyen sırf benimle olmak için, beni sevdikleri için gelen sayılı misafirlerimi.. Özgürce dışarı çıktım bende keyifle, dönüş saatimi
kendime uyarlayarak..
özgürüm, güçlüyüm, sağlıklıyım, keyifliyim, huzurluyum, mutluyum… Her günümü ve her gecemi aynı cümle ile bitiriyorum.

ŞÜKÜRLER OLSUN…

Ama…
Her ne kadar dillendirmesemde,
Her ne kadar düşünmesemde
Her ne kadar dert etmesemde, üzülmesemde
Özlüyorum kalabalık sofralarımı,
Özlüyorum akşam sohbetlerini, paylaşmayı
Özlüyorum başımı omuza yaslayıp uyumayı
ve özlüyorum hastalandığımda naz yapmayı…

Şule Akar
2013 05 29
www.kafiye.net