GEÇMİŞ VE GELECEĞİN BULUŞMASI

Zamın akıp giderken, üstelik yaşlanmaya başladığımızı hatta yaşlandığımızı
kabul ederken; bizi bekleyen güzellikleri de daha keyifli yaşamaya başlıyoruz.

Hayat 40.ından sonra başlar lafı bir teselli sözüü değil kocaman bir gerçek..

Olumlu olumsuz yaşadığımız her tecrübe, yediğimiz her kazık, yaşadığımız hayatın bizlere bıraktığı her iz sonrası kişiliğimizde netleşen bazı gerçekler yaşamımızı güzelleştiriyor.

Özgüven.. Olgunluk.. Tecrübe..Hayattan daha çok keyif almak.. Ve bundan sonra yaşayacağımız herşeye karşı daha temkinli ve cesur olabilmek..Tabiki emekli maaşımızın verdiği rahatlığı da yabana atmamak gerek.. Sonuçta para olmadan hiçbir şey olmuyor, ekonomik özgürlüğü de bu güzelliklere eklemek gerek..

Bu düşüncelerimin uzun zamandır bilincindeyim..Hatta bedenim bile şarap misali güzelleştiğini bana aynada gösteriyor, fazla kilolara rağmen :)))))
Ama bu cümleleri sizinle de paylaşmamı sağlayan, bu satırları bana yazdıran en
güzel sebep geçmiş.. Geçmişimle geleceğimin hayatımın her döneminde olduğu gibi kesişmesi.. Eskilerime hep sahip çıktım.. Geçmişimi hiç unutmadım, geleceğe umutla baksamda geçmişimden hiç kopmadım, hiç inkar etmedim.. En önemlisi hayatımda yer alan insanlardan elimden geldiği kadar hiç kopmadım.. Sanırım en büyük faktör de bu..

Haftasonu böyle bir güzellikti benim için.. Geçmiş ve geleceğin buluşması..
Yıllardır hiç yüz yüze gelmediğim, ama sanal dünya sayesinde bağımızı
koparmadığım çocukluk arkadaşlarımla hasret giderdim..

Bunlardan beni en çok etkileyen kişi ilkokul sıralarını birlikte paylaştığımız,
hayata ilk adımlarını beraber attığımız Bülent arkadaşımla yıllar sonra ilk kez
yüzyüze gelmek oldu..Kendisi iyi bir eğitim almış, hayatını yurt dışında
geçirmeye karar vermiş, hatta mutlu ve huzurlu bir evlilik yapmış, çok şeker
bir kız çocuğuna sahip olmuş.. Yıllar önce aynı sıralarda hayata başlarken,
hayatın bize ne getireceğini bilmiyorduk, hatta o yaşlarda bunu düşünemiyorduk bile.. Şimdi yıllar sonra uzun bir ömüre sığdırdığımız yaşadıklarımızı 1,5 saatlik bir kahve içimi sohbete sığdırıp birbirimizle paylaşabildik. Hem garip bir duygu bu hemde keyifli.. En güzeli sohbetin sonunda yıllar sonra aslında birbirimizi şimdi tanıdığımızı farketmek oldu.. İşte yaşlanmanın keyifli anlarından biri bu..Tekrar yurt dışına yolculadığım arkadaşımın Temmuz ayında eşini ve çocuğunu da tanıyabileceğimi bilmek şimdiden beni mutlu etti…

Uzun zaman sonra senin vesilen ile tekrar yazmak da hoşuma gitti…

Yeniden görüşmek dileği ile…

Sevgiler sana ilkokul sıra arkadaşım..

Yaşlı ve mutlu :))
Şule Akar
2013 05 20
Saat :10:00
www.kafiye.net