şiir. öykü, makale, deneme, tiyatro, masal, fıkra, anı, sohbet, röportaj yazılarının yayınlandığı uluslara arası yazar ve şairlerin katılım gösterdiği edebiyat sayfasıdır. Uyum platformudur.
Sonbahar yaprakları fırtınadan kalan
Sevecen bir bakışın acımasızlığına teslim
Kıpırtısız, hüzünsüz, dingin…
Öylesine artan…
Öylesi mesafeler yani azaldıkça yakan!
Ellerini havaya kaldır!
Çünkü… Soğuk
Gözlerini kırpıştır! Çünkü…
Gördüklerin görünenlere hiç benzemiyor
Karanlığın güneşe,
Güneşin yağmura,
Yağmurun toprağa değdiği an
Zindandır çöken,
Zincirdir kopan,
Tadı incire de benzemez,
Benzese ya
Geri geri gitmeye başlar her şey
Arabalar, evler, şehirler, iskeletler
İleri yürür bir canlı, ileriye bakar, ileride yalnız kalır
Yalnızlık hem vahşi hem de oldukça yabancıdır
Cümlesinden eksilen kelimelerle uçup giden anlam
Serçesini öldüren doluya tutulur
Başladığı gibi de bitebilir her şey
Önce dolu göğe çekilir serçenin kanatlarından
Sonra kelimeler cümlenin içine yerleşir pür nizam
İncecik bir iplik üstünde dengeye doğru
Aşağıda yalanlar, şiirdir ölü kelimeler yazmaz…
Temmuz 2011
Başak TUNCEL
www.kafiye.net
Yorum Yapın