Sevgi Denen Aşk

Söze şöyle başlamak isterim ki insan bazen hayatta çok acı ve kötü şeyler ile karşılaşabiliyor.Dün yanında olan kişi öbür gün olmuyor. Yarın gelmeyeceğini bildiğin seni terk eden biri öbür ortaya çıkıp sana sevgini söylüyor. Bu çok mutluluk verici bir şey değil midir sizce de?… Sakin ve mutlu bir yol sürerken yoluna bir engel çıkıyor, bütün hayatını yerle bir ediyor. Ama bazen o engelleri aştığın da oluyor,aşamadığında..

Bazen birini çok seviyorsun ve evleniyorsun sonra onun yaşadığı yere gidiyorsun annenden, babandan uzak kalmak zorunda kalıyorsun. İşte bu çok kötü bir duygudur.Gurbet çok zordur.Ailenden uzak,güvensiz ve yalnız hissediyorsun, eşin seni teselli ediyor ama hiç bir şey seni ailenden ayıramaz aşık olduğun kişi bile.. Annenin, abanın,ve kardeşlerinin yerini kimse tutamaz bunu hepimiz biliyoruz.. Ailemiz ile kavgalı olsak bile içimizdeki kalp hep onlar için atıyordur onları canımızı verene kadar seviyorsak önümüzdeki sevgiyi bağı kimse geçemez ve koparamaz. En kötüsü ise anneannenizin siz bir sene gördükten sonra öbür dünyaya gitmesi insanı yıkar hele annemizi… Oysa ki yakınında olsaydı onunla son bir kez görüşüp konuşabilirdin onun seni bırakıp öbür dünyaya gideceğini bilmesen bile onu çok seviyorsundur. Onu sanki her gün son bir kez görürmüş gibi onu sevmeliyiz.. Herkes kusursuz bir hayat yaşayacak diye bir şey yoktur emin olun ki herkesin bi sorunu bi derdi birine anlatacağı durumları olabilir. Ya da evleniyoruz diye hayatımızın mükemmel olacağı durumunda hissederiz kendimizi ama hayır…

Elbette eşin ile mutlu anlar yaşayacağın kadar kötü günler de yaşayacaksın.. Hayatta engeller de çıkar karşına, ölümlerde, korkularınla karşılaştığın zamanlar da.. Her sıkıntıyı içimizde biriktirirsek ve onları birine anlatmak istersek bir gün, o gün karşımıza olumsuz konular çıkabilir çünkü; içimizde biriktirdiğimiz sorunlar, korkular,bizi olumsuz yönde etkilediği için birisine anlatmak durumunda oluruz ve özellikle de annemize tek sorunlarımızı paylaşabildiğimiz özel konularımızı her şeyimizi paylaştığımız kişiler başta anne ve sonra kardeşlerdir.. Biz evlensek de hep onlarla yaşıyoruzdur ve onlar bir gün öbür dünyaya gitseler bile onlar bizim hep kalbimizdedirler ve onlarda bizi elbette bir yerlerden izliyorlardır. Emin olun.. Belki de küçücük bir konu yüzünden depresyona girersin hayatın kayar, ama pes etmezsin son nefesine kadar sevdiklerin için,mutlu olmak için çabalarsın..

İşte bunu bilemez insan ne zaman neler ile karşılaşacağımız belli değildir asla.. Biz geleceği, kaderimizi göremeyiz ama neler yaşayacağımızı Allah bilir ve bizleri buna göre bir yola bir kadere sokar.. Heyecanlar yaşarsın, gülersin, eğlenirsin, ağlarsın.. Hayatında zerre kadar mutlu olmayacaksın diye bir şey yoktur. Kısacası ne daha kötü olur insan ne de daha mutlu olur hayatta.. Evlenip çocuk sahibi olup bir iş alacaksın eline elbet. Bence o zamanlar insanın en mutlu zamanlarından biridir.İnsan birde aşık olunca anlar sevginin değerini, birde aileni kaybedince.. İyi bir meslek sahibi olup saygınlı kazanınca insan mutlu olur tabi…Kim mutlu olmaz ki?..

Bazen de hayatın planladığın gibi gitmez. Şöyle yapacağım dersin olmaz,demediğin zaman aklına bile gelmeyecek mutluluklar yaşarsın kim bilir…Ve daha bir çok şeyler ..Bir dakikada bile değişir her şey.. Hayatın bitebilir, her şey üstüne üstüne gelir. Artık hayatta sevinci duymazsın. Halbuki hiç değilse önceden bir şeyleri bilerek bir umutla yaşarsın bir gün için beklersin.. Hayattan koparsın, kendini yalnız hissedersin, kendinden nefret edersin, o umutsuz kişi olmak istemezsin. Hayatta kaybolursun. Tabii ki ben bunları öylesine yazmıyorum içtenlikle elbette bir duygu ile yazıyorum. Tabi herkesin düşüncesi, fikirleri farklıdır. Belki de bu kız hiçbir şey bilmiyor diyorsunuz, belki de çok güzel yazmış bu kızın geleceği açık diyorsunuz ben bilemem bunu bir tek Allah bilir. Her insanın belli bir hedefi vardır önünde…

Ben daha on üç yaşındayım ki bunları yazıyorum ve gerçekten kendim ile gurur duyuyorum.Gurbet nedir bilirim ama ALLAH’A şükürler olsun ki annemden ayrı kalmamışımdır hiç bir zaman sadece akrabalarımdan ayrı kalmışımdır ve bunu çok etkiliyor..herkes yalnızlığın ne demek olduğunu bilir dimi?… Yalnız olunca da hissedilir biraz gurbet. Kimse yanında olmaz. Sevdiklerin, ailen, arkadaşların… Kafanda kendi kendine bir şeyler kurarsın.. Düşünürsün.. Ağlarsın bazen duygularını tutamayınca.. Gülersin bazen aklına gelir sevdiklerin ile geçirdiğin güzel günler… Acı olayların da ağlarsın birini kaybetmişsindir, canından bir can kopmuştur ve artık hiç bir araya gelmeyecektir… Sadece bunu düşünürsün.. Yalnızlığı… Yalnız kaldığın zaman sevgi, mutluluk aklının ucundan bile geçmez. Tüm bunları düşünmenin sebebi; korku, güvensizlik, yalnızlık, bıkkınlık, içine kapanmaktır.. Ve gurbet tabi gurbet konusunda kimsenin bir hatası yada suçu yoktur, her şey kadere bağlıdır… Ne kadar kırılsak ta kendimizi parçalasak da bazen de, kaybettiğimiz kişiler geri gelmeyebilir ve gelmezler. Ve ne kadar sevsen de sevmesen de bir kişiyi belki o kişi vardı kaderinde, belki başka biri.. İşte hayat böyledir, acımamışızdır, kırıcıdır….

28.12.2012 / İzmir
Hale Nur  KESMÜK
Nazire Merzeci İlköğretim Okulu  
Karabağlar / İZMİR
www.kafiye.net