Siyah Portakallar

Kapandı kapılar
Çirkinliğiniz resmiyetsiz
Hâlbuki zamanında sizinde resmiydi güzelliğiniz
Kapılar kapanmadan önceydi
Tanrıçaların arabalarına binerdinizMutluluk, tenin yazgısı
Ten, eski bir afrodizyak derdiniz
Derdim değildi bu amiyane sözleriniz
Ey yitik sevgili
Yitirilmiş anlarımın viran maşuğu
Hacminiz hacminiz içinde siz
Rengine baktığınız tenlerden
Farklı değildi gözleriniz
Çocukluğumda çok sevip,
Sonradan hayal meyal hatırladığım
Portakal ağacı gibiydiniz
Pudra tozuna batırdım dudaklarımı
Kuş tüyleri gibi dağılıyordu öpüşmelerimiz
Ürperdi Werther
Aralık 2008
Başak Tuncel
www.kafiye.net