GÜNEŞİ BENİMLE KUCAKLA

Bir vedaydı son tebessümüm
Hayatın rüzgarın da savrulduk
Savuran sen savrulan ben 
Ne zaman ellerimi uzatsam
Kan revan içinde kalıyor dikenlerinden
Şimdi hasrete astım gözlerini
Yüreğindeki kuşkularla
Bırak namluda kalsın son kurşun
Anılara akmasın damla damla
Her sabah bir günaydın
Koydun ya avuçlarıma
Şimdi baharlarımı alıp gidiyorum
Bir daha anmam adını dudaklarımda
Kalmam artık can damarında
Aşk bir kere yaşanırmış
Sonrakiler ikinci el karanlıklarda
Şimdi ben…………
Gün batımının kızıllığında
Sigaranın dumanında
İçtiğin kahvenin kokusunda
Boşluğa düştü
Gamzelerim artık hüsranda
Gözyaşlarım yıkıyor
Yarım kalmış gece gündüzü
Sözler hüküm giydi yalnızlığa
Sigaramın dumanında beliriyor
Belli belirsiz hayalin
Yargısız infazında
Kirpiklerim sırılsıklam
Her hıçkırıkta anılar
Haykırmak istiyorum
Kan revan içinde cümlelerim
Kimbilir kaçıncı hüzündür
Duyguları kopmuş hayallerin
Son kez gömüyorum
Gamzelerimde mahkum ediyorum
Bensizliğe
Şimdi gel bu ayrılığa
Güneşi benimle kucakla.

Serap Okçu
www.kafiye.net