GİZLİ BAHÇEM

Muçhul diyorlar artık adıma,
Bilemedim ay mısın
Yoksa güneş mi?
Ya da ne bileyim
Gizli bahçemde açan bir çiçek mi ?
Zifiri karanlıklar ardından
Doğdun ayaz vurgunu bahtıma.
Ilgıt ılgıt ısıttın
Coğrafyası bozuk gönül iklimlerimi.
Bütün duygular oluk oluk tekmil akışta,
Hepsi de senden yana…

Buhurdan misali taştı bu yürek
Geçmişi görmüyor gözüm
Attıgım her adım biraz daha
Yaklaştırıyor beni önce sana
Sonra senli yarınlara.
Sanırsın senden önce,
Hiç yaşamamış bu can…

Aşkı yalnızca romanlarda okur,
Yeşilçam filmlerinde 
Bir sahne olarak düşünürdüm.
Oysa senin
Kaşların yay 
Müjğanların birer okmuş.
Fırlattın oku sakladın yayı.
Tam can evimden vurdun,
Sayende aldım sevgilim
Aşktan yana şahsıma düşen payı.

İstemem artık gecelerime
Ne yıldızları ne de şavkıyla
Ruhumu büyüleyen ayı
Ne zamanki saatler on ikiyi vuruyor.
İşte o an tarifsiz kıskanıyorum
Vuslata eren akreple yelkovanı
Sahi sevgili,,
Bizim vuslatımız hangi bahara kaldı?

Göz yaşımı sineme vuran sensin
Gönül telinde raksa durmuşken umutlarım
Haykıralım sevgimizi
Cana yasak vuran 
Kilitleri dinlemeden.
Kurtaralım yüreklerimizi
Pırangaların esaretinden.
Ben seni karşılıksız sevdim şirazem
Çekinme hadi,
Ne dilersen dile benden!!

// Söz dinlemesin duygularınız çağlasın gönül özünüz
Müjgânlar şâhit olsun yaş nedir bilmesin iki gözünüz //

Safiye SAMYELI
www.kafiye.net