Seir-eşqim

Qorxum yox, öləm qalam,
Bilirəm yoxdan varam.
Ancaq ilham pərimi,
itirməkdən qorxuram.

Yoxsa onsuz yoxam mən,
Fəqət könlü toxam mən.
Arzum, istəyim budur,
Könüllərə axam mən.

Qar altından boylanan,
Bənövşəyə bənzərəm.
Hər şeirim bir ağacdır,
Sıx meşəyə bənzərəm.

Bar verənləri də var,
Verməyənləri də var…

Amma hamısı mənim
Mənim acım-şirinim
Mənim sözüm-söhbətim
Bəzən qəmim-kədərim

Yuxusuz gecəlerim…
Onlar düşüncələrim..

 

Seadet Qerib Rzayeva
www.kafiye.net