Sevgi nağılımız

Sevgilim bu gece duyğu yüklüyem
Yağışlı gecede sensizem yene .
Aralı qalmışıq bir- birimizden
Neyleyim ,ellerim çatmır ki sene.

Mesafe qoymur ki qol – boyun olaq,
Öpüşür gözümüz tek baxış ile.
Bu gece elebil yağış da sensen,
Toxundun derdime sen yağış ile.

Gelirem her gece nağıl dünyamda
Görüş yerimize seni görmeye.
Sığal çekib senle dolu günlere ,
Dönürem geriye şeir hörmeye .

Elimi eline alsan bir kere
İsiner o anda üreyim, feqet
Sene işim düşüb , dinle ezizim ,
Gel mene yeniden “sevmeyi” öyret !

Gel senle el- ele uçaq göylerde
Sevgi nağılımız gözleyir bizi.
Ulduzlu geceler hesed aparsın 
İsterem qısqansın bu sevgimizi.

 


Seadet Rzayeva Qerib
www.kafiye.net