Hekaye./Müellim

Sinfe daxil olan müellim şagirdlere müraciet edir:
-İndi size bir ehvalat danışacağam.Diqqetle dinleyin.
Bir cütlük gemi ile uzaq ölkeye seyahete çıxır.Xeyli mesafe qet etdikden sonra okeanda güclü fırtına qopur.Gemi neheng dalğaların arasında batmağa başlayır.Teşviş içerisinde olan insanlar suya tullanaraq,heyat uğrunda çarpışmağa başlayırlar.Onların çoxu anındaca okean sullarına qerq olur.Cütlük ise ümidini itirmeyerek var qüvvesii ile üzür,onlara yardım olunacağına inamını itirmir.
Nehayet, fırtına yatır ,onlara teref bir qayıq üzür,yardım etmeye çalışır.Lakin qayıqda yalnız bir nefere yer olur.
Ele bu zaman kişi heç tereddüd etmeden,tullanıb qayıga minir.Heyat yoldaşını okeanın amansız dalğaları arasında yalnız qoyaraq,xilas olur.Taqetini itirmiş qadın yavaş-yavaş boğulmağa başlayır.Son nefesinde o,heyat yoldaşının ardınca çığıraraq deyir….
Müellim burda söhbetini yarımçıq kesir:
-Sizce…o,yoldaşına ne deyir?
-Ax seni vicdansız !,-şagirdlerden biri seslenir.
-Senin sedaqetin bu qeder imişmi?
-Meni burda qoyub nece qaça bilirsen?
-Sen ne qeder alcaq imişsen!
-Sene nifret edirem!
-Lenete gelesen!,- get-gede yerlerden daha şiddetli ittihamlar seslenir.
Yalnız bir oğlan dillenmir,sakit oturub müellime baxır.Müellim ondan soruşur:
-Bes sen nece düşünürsen?Senin fikrince qadın son nefesinde erine ne deyir?
-O deyir ki…uşağımızdan muğayat ol!,-oğlan cavab verir.
-Sen niye bele düşünürsen?-müellim teeccüble soruşur.
-Menim anam da ölümqabağı atama bele deyibmiş,-oğlan qeherlenir.
Göz yaşlarını zorla saxlayan müellim yeniden sinfe müraciet edir:
-Beli,qadın mehz bu sözleri deyir…”Qızımızdan muğayat ol !” . Kişi xilas olaraq,körpe qızını böyüdür,tehsil verir.
Heyatdan köçende,son nefesinde qızına bir defterçe verir.
Orada yazılmışdı ki,seyahete çıxmazdan az evvel qadının sağalmaz xesteliye düçar olduğu aşkarlanmışdı.Mehz bu sebebden de,kişinin xilas olması daha meqsedeuyğun idi;heç olmasa körpe qızcığaz tenha qalmadı.Ata himayesinde böyüdü.”Menim başqa çıxış yolum yox idi,yoxsa heç zaman sevimli arvadımın ölümüne razı olmazdım.Özüm ölerdim,amma ona qıymazdım!”.
Sinfe sükut çökür.
Müellim davam edir:
-Heç zaman telesik netice çıxarıb qerar vermeyin.Hadisenin esl sebebini bilmeden,aydınlaşdırmadan,kimseni ittiham etmeyin.Ağır mühakimeler yürütmeyin.Eyni mühakimeler size qarşı da yürüdüle biler.
İttiham etmeyin ki,ittiham olunmayasınız.Heç kimi müzakire etmeyin ki,özünüz de müzakire olunmayasınız.

GÖVHER RÜSTEMLİ 15.05.19
www.kafiye.net