BİR ZAMANLAR RAMAZAN

İşte yine ramazan içime hüzün çöktü
Saymadım bu kaçıncı yalnız oruç tutuşum
İftarda ve sahurda bu gözler çok yaş döktü
Yalnız yerken aşımı derdime dert katışım

Bir zamanlar evimiz dolar dolar taşardı
Ne sofralar açardık gelirdi hep duyanlar
Yalnız iftar yapmazdık bunu duyan şaşardı
Ebu’d-Diyfan örnekti artık çok az uyanlar

Şart değil çeşit çeşit hiç kaçmadan israfa 
Yemeğini paylaşmak sünnettir berekettir 
Desinler diye değil göstermelik etrafa
Allah rızası için yapmak da nezakettir

Ruhumuzu sarmalı bu ayın fazileti
Yasaklardan kaçmalı küsler artık barışsın
Çok sadaka vermeli vücudun kefareti
Orucun amacı da fakir zengin karışsın

Ne kadar önemlidir hakkıyla vermek zekat
Aç kalmazdı ülkede herkes mutlu olurdu
Bunu düşünen kişi kazanır sevap kat kat
Eşitlenir gelirler hak yerini bulurdu

Bu belki son orucum belki de son ramazan
Gecen sene olup da ahrete göçenler var
Her gecen gün geçmişi özletir oldu zaman 
Nilüfer gözü yaşlı özler geçmişi arar

NİLÜFER SARP
18 HAZİRAN 2015
www.kafiye.net