Sevgili Anne- Babalar ;

Okul,etüt,öğretmen,ders,ödev,sınav,not derken bir dönemi bitirdik.Bugün çocuklarımız yarı yıl karnelerini aldılar. Peki bu karne ne ifade ediyor ? Karne çoğu zaman çocuğun belli bilgileri, ne kadar iyi ‘ezberlediğinden’ başka bir şey göstermemektedir. Karnede ne çocuğun zekası ( IQ), ne kişisel nitelikleri, ne de yetenekleri ölçülmektedir. Karne çocuğun kapasitesini tümüyle yansıtan bir değerlendirme aracı değildir. Karneler yalnızca öğrencilere değil ,anne babalara da verilmiş bir belgedir. Çocuğunuzu ne kadar desteklediğinize, teşvik ettiğinize yönelik bir belge.

Her çocuğun bir kapasitesi vardır. Bazı çocuklar bu kapasitelerini sonuna kadar kullanır. Bu çocuklar kendine güvenen, benlik saygısı yüksek çocuklardır. Yani aileleri tarafından oldukları gibi kabul edilen, yetenekleri doğrultusunda desteklenen,teşvik edilen çocuklar. En önemlisi bu çocuklar mutlu çocuklardır. Karnelerindeki tüm notlar 5 olmayabilir, mutlu ve kendine güvenen bir öğrenci olmak için. Tüm notları 5 olup, çok mutsuz olan, başarısızlık korkusu nedeniyle hayattan hiç keyif alamayan, oynamayı unutan çocuklarla çalışıyoruz.Başarı not değildir, karne değildir. Başarı, mutlu olmaktır. Başaracağına inanmak, öğrenme heyecanını kaybetmemektir.

Karne günleri çocuklarımızın kabusu haline dönüşmesin. Artılarıyla, eksileriyle bir dönemi değerlendirme şansı tanıyan bir belgedir karne. Tüm öğrenciler için ödül olan tatilde çocuğun başarısızlık nedenleri araştırılıp, bu nedenlerin ortadan kaldırılmasına yönelik kararlar alınmalı.
Anne-babalar çocukları ile işbirliği yaparak, çözümler geliştirmeye çalışmalıdır. Neden, düzensiz çalışma alışkanlığı ise anne babanın yapabileceği düzenli çalışma alışkanlığının geliştirilmesinde çocuğu yönlendirmek, motivasyonunu attırmak, çalışma ortamını düzenlemek çocuğun dikkatini sorumluluklarına çekmektir.

Çocuklar asla başka çocuklarla kıyaslanmamalı , “tembel, sorumsuz, beceriksiz” gibi etiketlemeler yapılmamalıdır. Sevginizi başarıya endekslemeyin. Çocuklarda “başarısız olursa ailem beni sevmez” inancı vardır. Karnesi nasıl olursa olsun onun sizin için ne kadar değerli olduğunu mutlaka vurgulayın. Çocuk okul başarısızlığı nedeni ile sevilmediğini, istenmediğini düşünmemeli. “Sana güveniyorum, başaracağına inanıyorum, ne yaparsak sana yardımcı olur, birlikte plan yapalım” gibi teşvik cümleleri kurun. Başardığı dersleri, konuları gösterin. Başaracağına inanan çocuk mutlaka ilerleme kaydedecektir. Kendine olan inancını kaybederse, başarısızlık kehaneti gerçek olur. Bu nedenle hep başarılarını ona göstermeli , çözüm yolları üretilmelidir. Hedeflerimiz çocuğumuza yönelik gerçekçi hedefler olmalıdır.
Lütfen unutmayın; o sizin çocuğunuz ve bu yüzden sizin için çok değerli. Bir kağıt parçasının ilişkinizi zedelemesine , sizi ve çocuğunuzu mutsuz etmesine izin vermeyin.

Sibel USTAEL
www.kafiye.net