DEDE

Dede cok ozledim seni cok ama,
Birazda kirqinim sana bilesin.
Her kesi sevmeyi oyretdin bana,
Her keste zulm etdi bana bilesin.

Iyilik etdiyim nankorlerki var,
Firsat bulur bulmaz vurdular beni.
Sahtekar, vefasiz, yalanci dostlar,
Tuketdiler beni, yordular beni.

Yoruldum, kahr oldum, biktim, usandim,
Takatim yok artik cokmuwum dede.
O kadar saf oldum o kadar kandim,
Bu yuzden cileler cekmiwim dede.

Ne zaman buyurum sorardim sana,
Sanirdim buyuksun sen diyeceksin.
Sen ise her dafa soylerdin bana,
Zamani gelince buyuyeceksin.

Zaman geldi gecti tarimar oldum,
Kacinci yawtayim saymadan dede.
O kadar buyudum ihtiyar oldum,
Daha gencliyime doymadan dede.

Bak ama buyumek iwe yaradi,
Wu anda kimseye inanmiyorum.
Onumde cokunun yuzu karadi,
Ben ise kimseden utanmiyorum.

Yok arsiz deyilim beni bilirsin,
Sadece dediyin gibi durustum.
Hic utandirmadim seni bilirsin,
Ama yawamaya, hayata kustum.

Bekle beni dede cok az kaldi cok,
Ben sana gelicem vefali dostum.
Sakin gelme falan dime gerek yok,
Ben fazla yawadim, ben fazla sustum.

Muellif: Yaqub Kerimi
www.kafiye.net