Arkadaşlar taş ele alınca durur mu hiç sn. Kadir Orakçı
Atmış taşları okuyun bakalım bizi kimin taşı daha büyük 

LEYLİCAN & KIYMETÎ ATIŞMASI

TRT nin önünde oturmuş kaldırım’a,
Garibim, uzaklara dalmış gibiydi biri.
Korna çaldım, benzettim ben Leyla Yıldırım’a;
Saç baş darma dağınık, yolmuş gibiydi biri…Kiymetî

EGO dan bir otobüs geliyor hasta hasta,
Sanki benim izimi bulmuş gibiydi biri.
Tam durağa yaklaştı, baktım ki, Kadir usta;
Sanki benim kokumu almış gibiydi biri…Leylican

“Gel bin” dedim çağırdım, biraz nazlandı önce,
Otobüse binecek parası yoktu bence;
Def eyledim başımdan, gidersin dedim anca;
Baktım ki; ağlayacak, dolmuş gibiydi biri… Kıymetî

Görür görmez; “Vay Anam eyvah bu sakat!” dedim.
Param yok gibi yaptım, “bu hat yanlış hat” dedim
Gel diye ısrar etti, “iki yalan kat” dedim
Baktı şüphelerimi bilmiş gibiydi biri …Leylican

Anladım ki kaybolmuş bilmiyordu yolları,
Otobüse binerken tedirgindi halleri,
Cüzdanını çıkardı titriyordu elleri
Bir tomar para gördüm, çalmış gibiydi biri…Kıymetî

Sakın ha inanmayın, yalan yanlış atıyor.
Bir doğrunun yanına dokuz yalan katıyor.
Kendi üfürdüğünü kendi bile yutuyor.
Boğazında cümleler kalmış gibiydi biri…Leylican

Dahası var, söylerim eğer soran olursa
Taze somun ekmeği yerim, yalanım varsa.
Anlayamadım gitti, neden kapıldı hırsa
Acep kimin gazına gelmiş gibiydi biri… Kıymeti

Ben bir sofra kurayım, isterse “tokum” desin
Somun çok yavan olur, bal yesin, lokum yesin.
Lokumu beğenmez de zehirle zıkkım yesin!
O kadar ukala ki, olmuş gibiydi biri…Leylican

Bana sofra kuracak, hele şuna bak hele.
Bende zaten şeker var, aram yok lokum ile,
Geçen gün çok acıkmış, bayat simide bile,
Öyle saldırmıştı ki, ölmüş gibiydi biri… Kıymetî

Yeter ki beleş bulsun, götürür bir öğünde,
Hele söylemişlerdi yolda kalmıştı dünde;
Otobüste değil de, arıza kendisinde, 
Acı gazı mideye salmış gibiydi biri …Leylican

Ne yapsın, o kiloyu otobüs nasıl çeker!
Çamurlu yolda değil, asfalt da bile çöker;
Bari arkaya geçse patlamazdı ön teker;
Yolcu değil mübarek, fil miş gibiydi biri…Kıymetî

Dön de bi kendine bak, göz kaymış, kulak yavaş.
Her içeri girenle sanki başlıyor savaş;
Az kaldı diyecektim, “indir beni arkadaş!”
Devlet işi kolay da, yılmış gibiydi biri…Leylican

Kıymeti yem: acıdım, baktım gözünde yaşa;
O kadar taş savurdu, hepsi de gitti boşa;
Kendisi kafa attı elimdeki bu taşa;
Kafasını ikiye bölmüş gibiydi biri… Kıymetî

Leylican’ım: dur dedim, deliye taş atılmaz
Uzak dur, uyma şuna, deli yolda tutulmaz
Aldık başa belayı, gayrı bu unutulmaz.
Aklını bir boşluğa salmış gibiydi biri…Leylican.

Leyla YILDIRIM (Leylican)& Kadir ORAKCI (Kıymetî)
www.kafiye.net