Uzayan Gölgeler
 
 
 
Ben yazmaya mahkumum sen içimdeki tutku
Her nefes alışımla temaşa eder ayaz
Başı karlı dağlarda çığa dönüşen vuku
Kaybolduğum karanlık korkularımsın biraz
 
 
 
Her yaranın merhemi kendine yarıyorken
Suskunluğum hüznümü ezcümle sarıyorken
Gözlerimde intihar sabaha varıyorken
Meçhul sefere çıkan ruhta çoğalır maraz
 
 
 
Kimbilir uzak menzil, vuslata lazım erkan
Divanda şiir sözü şairine buyurgan
Dilden çıktıkça cümle harf ziyan üslup ziyan
Not düşülen satırda gönül arıyor cevaz
 
 
 
Bilmesen de can yakan yürek hirasıdır bu
Bilmesen de tavrının kendi edasıdır bu
Bilmesen de hasretin sonsuz nidasıdır bu
Gölgeler uzadıkça arda bırakır enkaz…
 
 
 
Nezahat YILDIZ KAYA
www.kafiye.net