TEMEL’İM SAĞLAM BENİM

Gözüm açık düşünür dünyayı tasarlarım
Ama fakat lakin yok, güyayla işim olmaz
Pek az hayal kurarım, gerçeğimi sırlarım
Düşte gördüklerimle, rüyayla işim olmaz

Karar verip, yaparım; zana etmem itibar
Olmayacak bir şeye, asla eylemem ısrar
Doğru bildiğim yere, daimi mekân kurar
Sonsuza dek kalırım, riyayla işim olmaz

Bilcümle dünyalığım, bir nefesten ibaret
Bu yüzdendir ruhumu bağlamadı esaret
Yaşadığım her ana mühür vurdu basiret
Aslı zahiren bozuk, mayayla işim olmaz

Yazarım, yazdıklarım, anlaşılsın talebim
Anlaşılsın diyerek, Hakk’ı zikreder lebim
Hicap duyulanlara, reva görmez edebim
Ahvalim arz-ı beyan boyayla işim olmaz

Dar günümde elinden tutmayı istediğim
Aç kalıp, sofrasından, iki lokma yediğim
Gücüm bittiği yerde, işte budur dediğim
Yaslanınca devrilen, kayayla işim olmaz

Çok şükür bu dünyada tutunulacak elim
Ötelere varmaktır, bütün arzum, emelim
Allah şahit, kul şahit, güvenilir Temel’im
Omuzlarda yol alan, yayayla işim olmaz

Temel Ata
www.kafiye.net