Vedanın Merhabasına

Aşk için kavga eden biri varsa , yaklaş 
“O” benim.

Elçilik eden parmaklarım
Peş peşe sıralanan dizelerim
Ben ki uzaklara dalan
İmge imge yağan 
Mahcup ve olanca hassaslığın eşiğindeyim..

Taşıdığım bu yük 
Aşkın mecburiyetine ‘ben’le 
Dünya hevesi ve nefsi 
Tüm bunların ışığında hayal dünyam

Bilen söylemez ki gizli pusulalarını
Söyleyen, söylenmeyen sözlere, 
Söyleyemediklerine maruz kalır

Biraz daha yakın
Belki etkili düş ile umutla
Gözetmen olan diyaloglarım
Zihnimde çağrışan ufak alevler
Sağaltıcı birer deneyim

Birbirinden uzakta 
Bir o kadar da yakın 
Hep ön planda iç hesaplaşmalar…

“Anı” yaşa “anı”ları değil, diyorsam
Vedanın merhabasına 
Neyi düşündüğümün nasıl düşündüğümdendir!

İlknur Yıldırım

19.02.2019
İzmir’den..
www.kafiye.net