Aslında İyiyim Ben

Deli bir fırtınanın eli 
Gecenin okşanmayan 
Saçlarının karasında

Kaldırım taşlarında seyirten 
Gölgeler avere, ıslık çalıyor 
Anlıma yazılan yazgının en derin çukurunda

Bilmezsin sen,
Bir zamanlar 
Mor dağların yamaçlarında 
Yağmurlara sevdalı
Şafaksız bir yeldim ben
Çisil çisil sözlerim vardı 
Çılgın bulutlarla yarışan

Nasılda severdim 
Avuç içlerimde barınamayan şiirleri .
Kirpiklerimde derlemeyi

Şimdilerde
Vakti ürkütüyorum
Depremin olacak diyorum bu direnme
Bu yüzden mi tutunamıyorum 
Ürken nefesime

Bilmem ki 
Nasıl desem 
Anla işte,
Sırça sarayımda titrek bir telaş
Göz pınarlarımın selâsına eşlik eden
Cevapsız sorular kuşatıyor benliğimi
Kırsam da, duvarlarını ruhumun
Zihnim ağzına kadar dolu 
Üstelik,yutkunamıyorum 
Boğazımda düğümlenen çığlık 
Yüreğime düşen telaş
Tuzunu bastım yine yaralarıma

Ki,
Hatırı sayılmayan kelâmsızlığımı saymazsan
Aslında iyiyim ben 
Yıldızları izleyeceğim birazdan
Gece gözlerimden öpmek için
Eğilecek 
Ah bu utangaç ay
Iki açlık arasına bulanmış
Teslim olacak birazdan şafağa…

Gönül Aydemir Adıgüzel
www.kafiye.net