BOYA KUTUSU KARNEM

Yok annem,
Bu yıl yine
Benden karne yok annem.
Bu yıl da annem
Boya kutusu karnem.

Defter, kalem, silgi yer değiştirdi.
Kalem,
Uzunca orta parmağım,
Bezden silgimi sağa sola sallarım.
Kitap fırçam,
Çantam, boya torbam be annem
Karne, ekmek param
Vesselam!

Günlerim de anlam değiştirdi.
Cumartesi Pazar
Yoksulluğum azar mesela!

Öyle ya
Beyler hanımlar
Sokağa akar,
Gözlerim umutla
Pabuç kalıbına bakar.

Pazartesi bende de sendrom
İlk günü ya haftanın,
Okullu olmadığımı anlamanın,
Yanağımdaki sesi
Kahrol pazartesi!
Akşama belki severim seni
Hani küçüğümün sütüne inecek ya bereketi
Belki.

Alışıyorum sonra,
Salı çarşamba ve diğerleri
Kolay geçiyor nasılsa.

Cuma var ya!
Sahiden bayram ha!
Tek gün müslümanları
Cennet pazarlığında Allah’la
Bereket yağıyor çantama!

İşte be annem,
Bu yıl yok yine karnem.
Boya kutusu annem
Boya kutusu karnem!

Nermin Akkan
www.kafiye.net